Sukces zawodowy – jak rozumiesz to pojęcie?

Sukces zawodowy – jak rozumiesz to pojęcie?

Co pojawia się w naszej głowie, kiedy słyszymy „sukces zawodowy”? Przykłady znanych celebrytów, biznesmenów, awans na najwyższe stanowisko w firmie czy osiągnięcie danej kwoty na koncie. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę, że w przypadku tego stwierdzenia, jak i każdego innego, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

I tym właśnie zajmiemy się w naszym dzisiejszym artykule: sukcesem zawodowym w trochę mniej znanym wydaniu. 

Sukces zawodowy – przykłady małych osiągnięć

Wielu ludzi utożsamia z sukcesem, nie tylko tym zawodowym, wyłącznie największe możliwe osiągnięcia, dlatego też często dotarcie do nich zajmuje dużo czasu, energii, a często kończy się fiaskiem i nieustanną frustracją. Ważne jest, by spojrzeć na sukces nieco inaczej.
Rozpoczynając swoją karierę zawodową po studiach, zmieniając branżę zawodową, szukając nowej pracy czy starając się o awans zawodowy – w każdym z tych przypadków warto zadać sobie pytanie, co w przeszłości (np. poprzednich stanowiskach) mogło stanowić nasz sukces zawodowy. Przykłady?

  • stworzenie czytelnej procedury dla wszystkich pracowników, która ułatwia pracę
  • udoskonalenie procesu obsługi zamówień, dzięki czemu np. więcej klientów decyduje się na ponowne zakupy, a opinie są niemal wyłącznie pozytywne
  • nieoceniona pomoc dla współpracowników, którzy z jakąkolwiek wątpliwością najpierw zwracają się do Ciebie, dopiero potem do managera czy szefa
  • zdobycie cennych kontaktów dla firmy
  • praca w wyuczonym zawodzie lub w miejscu, do którego lubimy przychodzić
  • organizacja wydarzenia – może to być przyjęcie świąteczne czy nawet zbiórka na prezent dla szefa.

Moglibyśmy wymieniać je w nieskończoność, ale myślimy, że jasna jest już pierwsza zasada. Każde osiągnięcie się liczy, nawet to początkowo niezauważalne, błahe, do którego przywykliśmy! Przełamanie swoich ograniczeń, otrzymana pochwała, podniesienie wydajności, optymalizacja procesu czy inna, ważna dla działania firmy i Ciebie kwestia będzie Twoim sukcesem zawodowym.

Sukces zawodowy – przykłady w Twoim CV

Wiele z dokumentów aplikacyjnych nie wyróżnia ważnych dla funkcjonowania firmy cech kandydata. O ile potrafimy pisać o swoim doświadczeniu, z którego wynikają nasze umiejętności techniczne, czyli tzw. “twarde”, o tyle nie potrafimy już pisać o swoich mocnych stronach czy osiągnięciach. Dlaczego tak się dzieje?

Nie chcemy lub nie umiemy pisać o sobie dobrze. Nie zauważamy małych osiągnięć, często tych bez certyfikatów. Myślimy, że bez weryfikacji z zewnątrz nikt nam nie uwierzy, nie chcemy się ośmieszyć, w rezultacie zostawiając puste miejsce w naszym prezentacyjnym dokumencie

CV – osiągnięcia i sukcesy

Poświęć chwilę i zastanów się w czym jesteś dobry/a. Nie muszą to być wyłącznie czynności związane z Twoją obecną lub przeszłą pracą. Często zdarza się, że po godzinach zajmujemy się czymś, co mogłoby przydać się w nowej pracy, pokazać Cię od trochę innej strony.
Jeśli z trudnością przychodzi Ci myślenie o swoich osiągnięciach czy mocnych stronach, które mogą być przydatne, spróbuj postawić sobie pytanie: co po odejściu z pracy po sobie zostawisz? Czy będzie to jakiś dokument, uporządkowane segregatory, skuteczne planowanie zadań czy wysoka jakość obsługi klienta? Czy myślisz, że łatwo będzie Cię zastąpić i wdrożyć kogoś w Twoje obowiązki? To naprawdę skuteczny sposób, by określić swój sukces zawodowy. Przykłady nie zawsze pojawiają się od razu.

Pomocne w określaniu “super mocy” będą także różnego rodzaju testy (o nich więcej tutaj) np. osobowościowe lub konsultacje zawodowe, choćby z Konsultantem Kariery. Każdy z nas ma inną definicję sukcesu życiowego i niech tak zostanie. Akceptuj swoje decyzje, siebie i swoją drogę. Nie stawaj sobie celów nie do osiągnięcia. Inspiruj się, działaj, podejmuj wyzwania, każdy mały krok jest Twoim sukcesem. Mamy nadzieję, że niedługo właśnie te małe kroki będą pierwszym skojarzeniem dotyczącym sukcesu zawodowego.

Stres w pracy – jak się przed nim chronić?

Stres w pracy – jak się przed nim chronić? 

Stres w pracy dotyczyć praktycznie każdego pracownika. Jeśli występuje sporadycznie, przy nowych wyzwaniach, może uznać go za coś motywującego. Jeśli jednak jest zjawiskiem cyklicznym lub stałym, warto zwrócić na tę kwestię większą uwagę. Artykuł w większości został napisany na podstawie wytycznych Państwowej Inspekcji Pracy. 

Kiedy doświadczamy stresu w miejscu pracy?

O stresie w miejscu naszego zatrudnienia możemy mówić wtedy, gdy pracownicy i/lub pracodawcy czują dyskomfort psychiczny, który dotyczy sytuacji, wymagań, warunków czy relacji występujących w tym miejscu.

Kiedy stres nie jest motywujący i staje się dla nas groźny?

Przede wszystkim warto zwrócić tu uwagę na ilość sytuacji stresogennych. Jeśli trwają długo lub z powtarzalną częstotliwością – mogą być trudne do opanowania oraz przynosić długotrwałe, fatalne skutki dla zdrowia człowieka i funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Jeśli wymagania lub warunki pracy wykraczają poza możliwości danego pracownika, a problemy nie są na bieżąco rozwiązywane, to często reakcja stresowa naraża nas na permanentny stres w miejscu pracy. Pracownik jest wtedy w stanie nieustannego napięcia, nadaktywności lub niewspółmiernej do osobowości nieśmiałości. Często współtowarzyszą takie reakcje i emocje jak strach, lęk, złość czy gniew. 

Jeśli stres jest długotrwały, osoba na niego narażona może ukazywać różnego rodzaju reakcje fizyczne jak np. utratę sił, senność, zmęczenie, ból głowy czy brzucha. Często taka osoba nie jest aktywna w zespole, unika działania i zmian czy dodatkowych obowiązków.

Taki stan psychiczny może doprowadzić do długotrwałych, trudniejszych do opanowania skutków. Może przyczynić się to do obniżenia poczucia własnej wartości czy elastyczności, a także umiejętności radzenia sobie z problemami, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Stres, który odczuwa jeden pracownik, może mieć wpływ na cały zespół, a nawet na działanie całego przedsiębiorstwa.

Jeśli szybko znajdzie pomoc (specjaliści, współpracownicy, przełożeni) to do pełnej sprawności zawodowej może powrócić już po okresie krótkiego wypoczynku i regeneracji, ale także po zmianie stanowiska czy obowiązków oraz realnego wsparcia innych współpracowników.

Zdrowotne skutki stresu w miejscu pracy

  • ból mięśni, szczególnie karku i kręgosłupa
  • problemy układu pokarmowego (np. bolesne skurcze jelit, owrzodzenia)
  • obniżenie odporności organizmu
  • problemy z sercem (zawały, nadciśnienie, udary)
  • depresja, nerwice, stany lękowe
  • zwiększone ryzyko zachorowania na chorobę nowotworową
  • uzależnienia i choroby nimi wywołane.

Ekonomiczne skutki stresu w pracy

  • porzucenie (w sposób zamierzony lub nie) wydajności i efektywności swojej pracy
  • częstsze popełnianie błędów
  • niestosowanie się do poleceń
  • częstsze wykorzystywanie urlopów, zwolnień lekarskich
  • szybsze wypalenie zawodowe
  • rezygnacja z pracy.

Brak reakcji na stres może więc mieć duży wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstwa: zwiększać koszty i przyczyniać się do strat. Błędne decyzje, zwolenia, nieprawidłowa obsługa klienta, zastępstwa to tylko nieliczne z wielu negatywnych skutków permanentnego stresu wywołanego pracą.

Co właściwie dzieje się z człowiekiem w sytuacji stresowej?

Reakcja stresowa jest czynnikiem ewolucyjnym, którego zadaniem jest przygotowanie organizmu do reakcji lub walki z zagrożeniem. Dlatego w czasie stresu:

  • dochodzi do aktywacji wszystkich wewnętrznych układów człowieka
  • podnosi się wydzielanie hormonów takich jak kortyzol czy adrenalina
  • przyspieszone jest bicie serca i oddech, zwiększa się napięcie mięśni, cisnienie krwii wydolność, zmiejsza się odczuwalność bólu 
  • całość uwagi skupiona jest na zagrożeniu
  • osoba w stresie jest nadaktywna ruchowo, odczuwa pobudzenie i silne napięcie, często dochodzi do zachowań agresywnych.

Kto jest najbardziej zagrożony stresem w pracy?

Szerokie zróżnicowanie osobowości, charakteru czy temperamentu może narażać na sytuacje stresowe każdego z nas. Poziom odczuwania i radzenia sobie ze stresem również jest zróżnicowany, dlatego szczególnie na stres w pracy narażone są osoby ze względu na:

  • młody lub podeszły wiek
  • krótki staż pracy
  • niedopasowanie wykonywanych obowiązków do predyspozycji
  • wrodzoną wrażliwość na bodźce
  • problemy pozazawodowe (prywatne).

Przyczyny stresu zawodowego

Długotrwały, chroniczny stres w miejscu pracy najczęściej jest powodowany przyczynami tkwiącymi w tzw. psychospołecznych warunkach pracy, tj. w przeciążeniu ilościowym pracą, przeciążeniu jakościowym pracą, niedociążeniu jakościowym pracą, ograniczonym zakresie kontroli nad pracą, niejasnością roli zawodowej, konfliktem roli zawodowej, brakiem wsparcia ze strony współpracowników i przełożonych oraz w fizycznych warunkach pracy”. [www.pip.gov.pl]

Przeciążenie ilościowe pracą:

  • duży wysiłek fizyczny
  • zaskakujące, nieplanowane zadania i obowiązki
  • narzucone odgórnie tempo pracy (pośpiech, presja, 
  • nieadekwatna ilość pracy do jej czasu wykonania (nadgodziny, niedobór pracowników). 

Przeciążenie jakościowe pracą:

  • duża odpowiedzialność za zadania, mienie czy współpracowników (często nieadekwatna do zajmowanego stanowiska)
  • dylematy moralne
  • decyzyjność ze znaczącymi dla tej osoby konsekwencjami.

Niedociążenie jakościowe pracą:

  • proste, powtarzalne, monotonne obowiązki i czynności w pracy
  • stanowisko poniżej możliwości i umiejętności pracownika.

Ograniczony zakres kontroli nad pracą:

  • brak elastyczności w wymiarze czasu pracy, przerw
  • nieustanne zmiany warunków pracy, jej organizacji, miejsca czy celu
  • brak feedbacku, niemożność poznania efektów własnej pracy.

Niejasność pełnionej roli zawodowej:

  • nieznajomość własnych obowiązków
  • brak wiedzy w temacie sposobu wykonywania obowiązków
  • przymus samozatrudnienia w miejscu pracy.

Konflikt roli zawodowej:

  • sprzeczne, niespójne i zmienne wymagania przełożonych
  • przymus kooperacji z wieloma stronami przedsiębiorstwa, rola rozjemcy i pomysłodawcy rozwiązań
  • brak perspektyw rozwoju i awansu
  • stanowisko poniżej własnych aspiracji
  • wpływ życia zawodowego na życie prywatne
  • niski prestiż społeczny wykonywanego zawodu.

Brak wsparcia ze strony współpracowników i/lub przełożonych:

  • system motywacji pracowników nastawiony jest na rywalizację i konflikty pracownicze
  • brak niezbędnych informacji oraz narzędzi do pracy
  • brak wdrożenia w zmiany
  • samotność w pracy (np. ze względu na zajmowane stanowisko)
  • niewystarczająca, selektywna pomoc współpracowników/przełożonych lub jej brak
  • utrudniony kontakt z osobami w firmie
  • dyskryminacja (m.in. pod względem religii, płci, orientacji seksualnej itp.)
  • przemoc fizyczna i psychiczna ze strony współpracowników i/lub przełożonych.

Fizyczne warunki pracy:

  • permanentny hałas
  • niedostosowana temperatura (zbyt niska lub wysoka)
  • uciążliwe zapachy
  • styczność z substancjami niebezpiecznymi (np. łatwopalnymi, trującymi). 

Jak zapobiegać i chronić się przed stresem w pracy i nie tylko?

Pierwszym krokiem do zredukowania poziomu stresu jest poznanie jego przyczyny (bardzo wiele wymieniliśmy w akapitach powyżej). Krokiem kolejnym powinno być działanie mające na celu zapobieganie lub eliminację czynników stresogennych i idących za nimi skutków zdrowotnych i ekonomicznych.

Jak można chronić się przed stresem?

  • wykonywanie ćwiczeń oddechowych
  • kontakt z naturą, spacery
  • uprawianie ulubionego sportu (jakakolwiek aktywność fizyczna będzie tu wskazana)
  • zbilansowana dieta (z niską zawartością kofeiny, cukru i alkoholu)
  • unikanie używek
  • zadbanie o higienę snu, regularny wypoczynek
  • rozmowy z bliskimi lub w razie potrzeby – ze specjalistą.

Jeśli odczuwasz lęk, stres i strach przed pójściem do pracy lub wiesz, że nie jest to stanowisko, na którym długo “wytrzymasz”, skorzystaj z konsultacji, która pomoże Ci obrać nowy kurs i zrealizować ustalone cele.

Esencjalizm w pracy: na czym polega?

Esencjalizm w pracy: na czym polega?

O esencjaliźmie głośno się zrobiła za sprawą książki „Esencjalista” Grega MacKeowna. Esencjalizm to podejścia do życia, które polega na skupianiu się na jakości, a nie ilości w duchu „Mniej, ale lepiej”. Czyli pracujemy krócej, ale bardziej intensywnie. Inwestujemy swój czas na najważniejszą dla nas rzecz, która ma przynieść pozytywne korzyści. Może to także odnosić się do zachowania bezpieczeństwa i higieny pracy, o czym więcej pisaliśmy tutaj. Takie podejście gwarantuje skupienie się na jednej, bądź dwóch rzeczach z maksymalną uwagą, zamiast rozdrabnianiu się na wiele zadań, które de facto nie przynoszą korzyści, a dodatkowo powodują rozproszenie. Dlatego warto zastanowić się nad zgłębieniem esencjalizmu.

esencjalizm w pracy

Esencjalizm w pracy – jak osiągnąć balans w życiu zawodowym

Poniżej podaję wskazówki na wprowadzenie esencjalizmu do życia zawodowego:

Ustal piorytet.

Pierwszy krok to ustalanie co jest dla nas najważniejsze w pracy. Co chcemy rozwinąć? Jakie zadanie jest dla nas najważniejsze? Gdy już będziemy wiedzieć co jest dla nas piorytetem, możemy przejść do kolejnego kroku.

Zastanów się na podjęciem zasady Pareto.

Zasada Pareto mówi, że 20% Twoich nakładów i wysiłku odpowiada za 80% osiąganych efektów. MacKeown twierdzi, że powinniśmy skupić naszą uwagę i przekierować działania właśnie na te 20%, a z reszty zrezygnować.

Ogranicz to, co Cię rozprasza.

Często zasypujemy się gradem wielu zadań bądź czujemy, że ciągle jest nam czegoś mało. Esencjalistyczne podejście uczy akceptacji rezygnacji z czegoś oraz uczy dokonywania dobrych dla nas wyborów. Zatrzymaj się i zastanów się, co Cię rozprasza w pracy, co można zoptymalizować, co jest niepotrzebne.

Esencjalizm to świetne podejście, które głównie polega na odpowiadanie przez siebie pytań. Często żyjąc w biegu zapominamy o tym co jest dla nas ważne, a esencjalistyczne podejście skutecznie może nam pomóc o tym przypomnieć.

A Ty co o tym myślisz?

Jeśli chciał/abyś nauczyć się takiego podejścia z czyjąś pomocą, serdecznie zapraszam na konsultacje, podczas której omówimy Twoje cele, potrzeby i możliwości.

Jak rozpoznać objawy przepracowania i jak sobie z nim radzić?

Jak rozpoznać objawy przepracowania i jak sobie z nim radzić?

Praca to ważna część naszego życia. Dzięki niej spełniamy nasze ambicje, rozwijamy się i zarabiamy na życie. Jednak w tym natłoku obowiązków łatwo można przekroczyć granicę zdrowej równowagi między pracą a odpoczynkiem. Czy wiesz, jak rozpoznać pierwsze objawy przepracowania?

Objawy przepracowania

mogą być fizyczne i psychiczne. Należą do nich:

Nawracające bóle głowy, często spowodowane stresem i brakiem odpoczynku,
Osłabiona odporność, co sprawia, że jesteśmy bardziej podatni na infekcje,
Przemęczenie, które może powodować brak motywacji i spadek wydajności,
Bezsenność, będąca wynikiem nieumiejętności „wyłączenia się” po pracy,
Nerwowość i wybuchy gniewu, które mogą pogarszać relacje z innymi.

Te objawy to sygnały alarmowe, które mogą wskazywać na to, że jesteś przepracowany. Wiele osób choć raz w życiu doświadczyło tego stanu, ale nie zawsze wiedzą, jak sobie z nim poradzić. Na szczęście istnieją skuteczne sposoby na odzyskanie równowagi i zapobieganie wypaleniu zawodowemu.

Objawy przepracowania – Jak radzić sobie z nimi radzić?

  1. Odpoczynek to podstawa
    Choć brzmi to oczywiste, wiele osób nie przykłada wystarczającej wagi do regularnego odpoczynku. Dbaj o sen – zarówno ilość, jak i jakość snu są kluczowe dla regeneracji organizmu. Pamiętaj o przerwach w ciągu dnia – nawet krótkie przerwy na kawę mogą poprawić Twoją koncentrację i produktywność.
  2. Świadomy odpoczynek
    W trakcie przerw od pracy zrezygnuj z przeglądania mediów społecznościowych. Zamiast tego skup się na prostych technikach relaksacyjnych (np. technika uwalniania Hawkinsa) czy kilka minut stretchingu (przykład). Tego typu aktywności pomagają szybciej naładować akumulatory i wrócić do pracy z nową energią.
  3. Dzień bez pracy
    Work-life balance jest kluczowy w zapobieganiu przepracowaniu. Zadbaj o to, aby przynajmniej raz w tygodniu całkowicie oderwać się od pracy. Poświęć ten dzień na to, co naprawdę sprawia Ci przyjemność – czy to będzie spacer, czytanie książki czy spotkanie z bliskimi.
  4. Dbanie o ciało
    Regularne posiłki i odpowiednie nawodnienie są istotne dla zachowania energii i koncentracji. Przypomnij sobie, ile razy zignorowałeś sygnały swojego ciała, bo byłeś zbyt zajęty? Warto zadbać o zdrową dietę, która dostarcza niezbędnych składników odżywczych, aby organizm mógł lepiej się regenerować.

Skutki długotrwałego przepracowania

Nieprzeciwdziałanie objawom przepracowania może prowadzić do poważnych konsekwencji. Jednym z najgroźniejszych efektów jest wypalenie zawodowe (ang. burnout), które negatywnie wpływa na Twoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Długotrwały stres, wynikający z nadmiaru obowiązków, może prowadzić do depresji, stanów lękowych, a nawet chorób serca.

Dlatego tak ważne jest, aby regularnie analizować swoje samopoczucie i wprowadzać nawyki wspomagające zdrową równowagę między pracą a życiem prywatnym.

A czy Ty czujesz, że przepracowanie wpływa na Twoje życie? Jakie masz sposoby na regenerację? Podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzach!

Jeśli chciałbyś otrzymać dodatkowe wskazówki dotyczące zarządzania stresem w pracy lub planowania kariery, zapraszam na indywidualną konsultację, na której postaramy się rozwiązać każdy problem. A jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat pracy biurowej od strony czynników szkodliwych i uciążliwym, zapraszamy do tego artykułu.

Syndrom poniedziałku: co to jest?

Syndrom poniedziałku: co to jest?

Syndrom poniedziałku, inaczej Monday Blue i Sunday Night Blues  to odczucie lęku przed powrotem do pracy po weekendzie. Najczęściej na syndrom poniedziałku cierpią Ci, którzy nie lubią swojej pracy, bądź która wywołuje duży stres. 

To właśnie w niedzielę intensywnie myślą o poniedziałku, nie mogą się rozluźnić, mają problemy ze snem, ponieważ dręczą ich myśli o następnym dniu pracy. Tak duże napięcie może doprowadzić do nerwicy.

Co można zrobić? Jak zlikwidować syndrom poniedziałku?

Naucz się odpoczywać

Być może jesteś przeciążony pracą, „zabierasz ją” ze sobą po godzinach pracy w piątek. Myślisz o zadaniach, które czekają Cię w następnym tygodniu, analizujesz relacje z przełożonymi, sprawdzasz maile. Weekend powinien służyć jako czas na odpoczynek, dlatego wyłącz telefon służbowy, wycisz skrzynkę pocztową i poświęć czas na inne aktywności, które sprawiają Ci radość i satysfakcję.

Zadbaj o dobry sen

Sen pozytywnie wpływa na obniżenie poziomu naszego stresu, a także powoduje, że nasza głowa odpoczywa od dręczących nas myśli.

Przygotuj listę rzeczy 

Już w piątek przygotuj listę rzeczy, które musisz zrobić w poniedziałek w pracy. Jeśli wiesz, że w kolejnym tygodniu czeka Cię dużo trudnych zadań, to sporządzenie listy w piątek spowoduje, że nie będziemy musieli myśleć o tym w sobotę czy w niedzielę.

Komfort i bezpieczeństwo w pracy

Jeśli odczuwasz bardzo duży lęk przed powrotem do pracy, może to oznaczać, iż nie czujesz się w niej bezpiecznie i komfortowo. W takiej sytuacji najlepiej jest posłuchać samego siebie, zadbać o swój stan psychiczny i rozważyć opcję zmianę miejsca pracy.

Jeśli lęk przed praca jest na tyle silny, że częściej sięgasz po używki, koniecznie skonsultuj swoją sytuację z psychoterapeutą!

Teraz już wiesz co to jest syndrom poniedziałku i jak go zlikwidować. Jeśli czujesz, że nie jesteś w stanie samodzielnie poradzić sobie z syndromem poniedziałku, zgłoś się po pomoc do specjalisty – Konsultanta Kariery bądź psychologa. 

Pomoc znajdziesz także u mnie – poza prowadzeniem konsultacji kariery, mam ukończone studia psychologiczne, dlatego rozumiem mechanizmy człowieka oraz sposób funkcjonowania emocji. Jeśli jesteś zainteresowany spotkaniem, skontaktuj się ze mną za pomocą strony https://konsultantkariery.pl/ lub przez Messenger! Jeśli chcesz przeczytać więcej na temat psychologii człowieka czy planowania i wyboru własnej ścieżki zawodowej, zapraszam Cię także do innych artykułów na blogu!

Pracoholizm – jak sobie z nim poradzić?

Pracoholizm – jak sobie z nim poradzić?

Czasem podczas przeprowadzania konsultacji kariery, zdaję sobie sprawę, iż klient cierpi na pracoholizm. Najczęściej osoby te nie dostrzegają problemu i tłumaczą swoje oddanie pracy jako obowiązek, bądź jako misję do spełnienia. Tymczasem sprawa jest o wiele poważniejsza.

Termin pracoholizm wykształcił się już w 1971 roku. Amerykański psycholog Wayne Oates zdefiniował go jako uzależnienie od pracy. Polega na ciągłym poczuciu wykonywania obowiązków zawodowych oraz na stawianiu pracy na pierwszym miejscu na liście priorytetów. Jak każdy nałóg, pracoholizm może być destruktywny i doprowadzić do nerwicy bądź załamania psychicznego.

Jakie są objawy pracoholizmu?

  • myślisz bez przerwy o pracy, nawet w dniu wolnym,
  • poświęcasz swoje życie rodzinne/ towarzyskie na rzecz pracy i nie spędzasz czasu z nimi,
  • wielokrotnie robisz nadgodziny i idziesz do pracy nawet kiedy czujesz się źle,
  • odczuwasz niepokój i panikę, gdy opuszczasz miejsce pracy,
  • nie bierzesz urlopu, a jeśli już musisz to poświęcasz go na pracę.

Zatem co zrobić, aby wyleczyć się z pracoholizmu?

Zaplanuj czas na odpoczynek

Pracoholikowi ciężko jest spontanicznie zaplanować czas na relaks, dlatego warto jest wpisywać sobie w kalendarz, albo ustawić alarm w telefonie, który będzie nas powiadamiać o ustalonym terminie na odpoczynek.

Oddeleguj swoje obowiązki innym współpracownikom

Może bierzesz za dużo zadań na siebie i dlatego czujesz się ciągle przeciążony? Zobacz, jakie czynniki w Twojej pracy mogą wpływać na Twoje samopoczucie.

Włącz ruch i aktywność fizyczną do swojego planu dnia

Mogą to być energiczne spacery bądź siłownia. Aktywność fizyczna skutecznie redukuje stres, napięcie i wyzwala endorfiny, które są hormonami szczęścia.

Oddziel życie prywatne od zawodowego

Po pracy wyłącz telefon służbowy, nie sprawdzaj ciągle skrzynki pocztowej, bowiem takie działania jeszcze bardziej potęgują myśli o wykonywania obowiązków. Spędź ten czas z bliskimi.

Mamy nadzieję, że ten artykuł przybliżył objawy pracoholizmu oraz sposoby na radzenie sobie z pracoholizmem.

Jeśli potrzebujesz pomocy lub dodatkowego spojrzenia na swój przypadek – zapraszam na konsultację.

Kiedy psycholog może być mi potrzebny? Kiedy warto rozważyć psychoterapię?

Kiedy psycholog może być mi potrzebny? Kiedy warto rozważyć psychoterapię?

Kiedy powinno się iść na terapię, do psychologa czy psychoterapeuty? Czy wyrażenie „powinno się” użyte jest tutaj prawidłowo? Nie do końca odpowiada mi tutaj słowo określające powinność. Mówię tu także o tym dlatego, że to musi być zawsze nasza decyzja. Chcę i mogę – to jest ważne, powinność już niekoniecznie. Możemy sugerować się opiniami bliskich nam osób, szczególnie jeśli mówimy tutaj o głębokich zaburzeniach, często trudnych do subiektywnej oceny. Ale może na potrzeby tego artykułu zamieńmy to pytanie. Tak więc kiedy psycholog może okazać się pomocny? Kiedy warto rozważyć terapię?

terapia, psycholog, psychoterapeuta kraków, kiedy warto rozważyć terapię

Kiedy warto rozważyć terapię?

Nikt nie może dać jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ to do nas należy ostateczna decyzja kiedy udać się do psychologa. Jeśli jednak:

  • doznajemy trudności emocjonalnych, często dotkliwych i utrudniających codzienność. Dopadają nas spadki nastroju, wydłużony smutek, brak kontroli złości, zachowania irracjonalne i nieadekwatne do sytuacji, poczucie gniewu, wstydu i brak zrozumienia dla samego siebie;
  • odczuwamy dolegliwości cielesne, które nie znajdują wytłumaczenia w medycynie, chociażby te wynikające z długotrwałego stresu np. problemy żołądkowe, napięcia mięśni, bóle głowy;
  • występują częste, nawracające i nieustające sytuacje konfliktowe z udziałem naszym i naszych bliskich (członkowie rodziny, partner, przełożony). Ogólnie mówiąc: relacja z drugą osobą jest dla nas źródłem stresu i ciągłych komplikacji;
  • chcemy skonsultować kwestie dotyczące wychowania i prawidłowego rozwoju naszych dzieci;
  • dotyka nas samotność, wbrew naszej woli. Nie jestesmy w stanie nawiązać długotrwałych i satysfakcjonujących nas relacji przyjacielskich/partnerskich, spotkania towarzyskie nas przerastają;
  • przeżywamy lub w przeszłości przeżyliśmy kryzysy życiowe np. utrata pracy, traumatyczne wydarzenia np. śmierć bliskiej osoby lub inne, ważne zmiany życiowe, na które może nie byliśmy w pełni przygotowani;
  • dany temat związany z naszym życiem jest zbyt trudny, mało akceptowalny lub zbyt intymny, by móc porozmawiać o nim z najbliższymi. Przykładem może być tu chęć odłączenia się od toksycznej rodziny i brak bezpiecznych relacji wokół, którym moglibyśmy powierzyć nasze rozważania;
  • obserwujemy u siebie deficyty poznawcze np. większy niż zwykle spadek pamięci, trudności w koncentrowaniu się, zaburzenia orientacji w czasie i przestrzeni. W takim wypadku warto również skonsultować się z neurologiem lub lekarzem pierwszego kontaktu;
  • chcemy zaplanować swoją ścieżkę zawodową i karierę (choć w tym przypadku bardziej pomocny może okazać się doradca zawodowy lub konsultant kariery)

możemy zastanowić się, czy nie jest to odpowiedni moment na taką decyzję.

psychoterpia, kiedy psycholog, kiedy powinno się iść do psychologa, kiedy warto rozważyć terapię

Kiedy warto rozważyć terapię? Rola psychologa

Psycholog może nam pomóc zarówno tylko w jednej, danej kwestii życiowej lub w wielu aspektach. To nasz spowiednik lub – przyjaciel na wynajem. Ktoś kto (przynajmniej z założenia) powinien zaangażować się w rozmowę, okazać nam przychylność, pomóc uporządkować myśli. Psycholog nie ma wykształcenia, żeby rozwiązywać problemy za nas, ale ma szereg kompetencji, by pomagać otwierać oczy na te sprawy, które są dla nas niezauważalne. Jego doświadczenie, znajomość wielu perspektyw czy wiedza medyczna pozwala na efektywny proces terapii. Psycholog zachęca także do przyjęcia innych perspektyw, ukrytych uczuć i myśli – po prostu, na bycie sobą.

Podsumowując: psycholog wspiera w problemach natury emocjonalnej, trudnych do zniesienia i tych utrudniających codzienne funkcjonowanie. Może pomagać w problemach w relacjach, w kryzysach, sytuacjach stresogennych czy radzić w kontekście prawidłowego rozwoju dzieci. Psycholog wspiera w przejściu przez autodiagnozę – czyli czy nasz sposób postrzegania rzeczywistości działa poprawnie. Wielu dobrych specjalistów możesz znaleźć m.in tutaj.

Trudne sytuacje w pracy – jak je rozpoznać i rozwiązać?

Często jesteśmy świadkami lub uczestnikami sytuacji, które powodują duży stres w obrębie naszej działalności zawodowej. Co zrobić, gdy trudne sytuacje w pracy są codziennością lub mocno wpływają na nasze samopoczucie? Jak je przewidzieć i spróbować im zapobiec oraz co zrobić, gdy już się w nich znajdziemy?

trudne sytuacje w pracy - jak im zapobiec, stresująca praca

Trudne sytuacje w pracy – ważne jest wsparcie bliskich

Tysiące poradników i artykułów nie załatwią sprawy za Ciebie. To Ty jesteś pierwszą linią, która decyduje, czy czyjeś zachowanie wobec Ciebie jest w porządku czy nie. Oczywiście, nie jest łatwo być wobec różnych sytuacji obiektywnym, a zwłaszcza wobec samego siebie. Dlatego warto przedstawić takie trudne sytuacje w pracy swoim przyjaciołom (lub innym osobom, którym ufasz), by podzielili się swoją opinią na ten temat. Pomoże Ci to nie tylko rozładować trudne emocje, które mogły się pojawić w związku. Łatwiej wtedy będzie Ci podjąć ostateczną decyzję co do kolejnych kroków.

Czy te sytuacje dzieją się z mojej winy?

I tak i nie. Jeśli nie lubisz swoich obowiązków i liczysz każdą minutę do ich zakończenia – to upomnienie przełożonego lub niezadowolenie z pobieżnie wykonywanej pracy może mieć swoje uzasadnienie. Innym przykładem może być brak przestrzegania zasad funkcjonowania danej jednostki, np. dress code czy zasad ustalonych i zawartych w podpisanej umowie.  

Jeśli jednak wiesz, że swoją pracę wykonujesz dokładnie i uczciwie, a wszystko, co dzieje się w Twojej firmie i dotyczy pośrednio lub bezpośrednio Ciebie, jest dla Ciebie niezrozumiałe, powinna Ci się zaświecić pierwsza, czerwona lampka. Trudne sytuacje w pracy nie biorą się znikąd, choć pewnie wielu pracowników i pracodawców mogłoby się z tym stwierdzeniem nie zgodzić. Nikt przecież nie lubi przyznawania się do błędu.

Takimi sytuacjami mogą być np. faworyzowanie niektórych pracowników, brak przychylności tylko do Twoich pomysłów zmian czy optymalizacji, problemy z zabraniem urlopu, również tego zdrowotnego, rozmowy na tematy trudne lub osobiste na forum/w większej grupie, zmuszanie do pracy w nadgodzinach lub do obowiązków, które nie należą do zajmowanego przez Ciebie stanowiska. 

kocham swoją pracę, lubię swoją pracę, jak dobrze pracować, jak polubić swoją pracę

Czym są trudne sytuacje w pracy i ich rodzaje

Trudne sytuacje w pracy to momenty, w których czujesz się niekomfortowo, Twoje emocje przejmują nad Tobą kontrolę. Pojawia się niepokój i lęk, zakłopotanie oraz niepewność z powodu zaistniałych wydarzeń zawodowych i zachowań pracodawcy lub współpracowników.

Początek pracy

Sytuacje, które mogą mieć wpływ na Twoje samopoczucie, to z pewnością te, które dotyczą samych przygotowań do podjęcia zatrudnienia się na danym stanowisku oraz proces rekrutacyjny. Warto przygotować się dobrze do takiej rozmowy, by nie czuć się zdezorientowanym. Pomaga dobre CV, elegancki ubiór czy znajomość historii marki, a nawet wyuczenie się odpowiedzi na sztampowe pytania rekrutacyjne.

Jednak co dalej? Jak odnaleźć się w nowym otoczeniu? Tu dużo zależy od firmy, do której się rekrutujesz, wielkości zespołu, charakteru pracy czy samodzielności Twojego stanowiska. To jak będziesz przyjęty lub przyjęta w nowej pracy nie zależy wyłącznie od Ciebie.

początek pracy, rozmowa rekrutacyjna, jak odnaleźć się w nowej pracy

Trudne sytuacje w pracy – nierówność

Trudne sytuacje w pracy mogą wynikać z odmienności światopoglądowej czy gradacji stanowisk. Często zdarza się, że młodsi stażem są wykorzystywani do dodatkowej pracy, często nieodpłatnej pracy po godzinach. Warto uważać na takie zagrania i dobrze przeczytać umowę przed jej podpisaniem.

Bezpłatne nadgodziny są jednak zachowaniem bezprawnym – niezależnie od powodu, praca w godzinach nadliczbowych powinna być płatna. Dlatego też liczy się tutaj Twoja asertywność i gotowość do podjęcia określonych działań np. konsultacji z pracodawcą lub działem HR, a nawet prawnikiem czy zmiany pracy na inną. Takie przypadki na szczęście nie są częstą praktyką, dlatego nie zamartwiaj się o to na zapas, a jedynie bądź czujny/a na różne, niezgodne z prawem/umową czy standardami zawodowymi zachowania i sytuacje.

pracodawca i pracownik, zespół w pracy, współpraca

Pomoc innych

W bardzo trudnych sytuacjach warto zwrócić się o pomoc do zaufanych współpracowników, działu HR, a nawet do pracodawcy, który wielokrotnie może nie mieć wiedzy w temacie nieprofesjonalnych praktyk w obrębie jego firmy. W trudniejszych, bardziej zaawansowanych przypadkach chroni nas Państwowa Inspekcja Pracy, do której zawsze możemy złożyć skargę lub udać się po niezbędną pomoc.

Nie warto obawiać się konsekwencji związanych z podjęciem działań. Jeśli odczuwasz niepokój, lęk czy stres przed kolejnym dniem pracy – zapytaj siebie samego/samej dlaczego. Nie pielęgnuj tych emocji i nie odkładaj zmiany na jutro. A jeśli chcesz przyjrzeć się głębiej całej sytuacji oraz swoim emocjom – zapraszam na konsultacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć, skąd może wynikać trudność danej sytuacji zawodowej, jakie są Twoje wartości, motywy i cele, czym może kierować się druga strona i jakie kroki możesz podjąć w tej sprawie.