Ludzie, którzy mają aktywizowaną tę pułapkę żyją w przeświadczeniu, że stracą ludzi, których kochają i zostaną sami. Co ważne, takie myślenie nie jest oparte na faktycznej sytuacji i na dowodach, a na mentalnym przeświadczeniu danej osoby. Ludzie z tą pułapką obawiają się samotności, dlatego ich miłość do bliskich przepełniona jest lękiem i ciągłym niepokojem o stratę. Osoby starają się jak bluszcz „opleść” ukochaną osobę, odczuwają potrzebę ciągłego spędzania czasu razem, a na jakąkolwiek rozłąkę reagują rozpaczą. Bardzo często schemat ten aktywizowany jest w relacjach romantycznych.
Skąd się bierze ten schemat: porzucenie i brak stabilności więzi
Występuje on u osób, które w bardzo wczesnym okresie życia przeżyły porzucenie ze strony bliskich osób – najczęściej rodziców. Pisząc o porzuceniu mam na myśli śmierć jednego z rodziców, rozwód rodziców, kiedy jedno z rodziców jest niestabilnie emocjonalnie i na przemian jest blisko dziecka i się od niego oddala. Wieź emocjonalna jest niestabilna i dziecko nie ma pełnego zaufania ani poczucia bezpieczeństwa. W większości przypadków nasze doświadczenia z dzieciństwa przenosimy na życie dorosłe, kiedy schemat się aktywizuje.
Jak można zaradzić pułapce porzucenia i braku stabilności więzi?
Postaraj się zrozumieć porzucenie, które doświadczyłeś w dzieciństwie. Przypomnij sobie sytuacje, które mogły świadczyć o braku stabilizacji więzi.
Zwróć uwagę na swoje uczucia związane z porzuceniem. Przeanalizuj swój lęk przed samotnością, nadwrażliwość na krótkie rozłąki i potrzebę bycia cały czas przy partnerze. Zwróć uwagę w jakich sytuacjach schemat się aktywizuje. Staraj się więcej czasu spędzać w samotności i się z nią oswajać.
Unikaj niestabilnie emocjonalnie osób, które będą Cię pociągać. Przez to, że w dzieciństwie doświadczyłeś braku stabilności więzi, w życiu dorosłym będziesz podświadomie szukać podobnych relacji. Staraj budować relacje ze stabilnymi ludźmi. Kontroluj swoją nadwrażliwość na najmniejsze rozłąki.
Jeśli schemat jest silny i nie potrafisz sobie sam/sama z nim pomóc -rozważ podjęcie terapii.
Co myślisz o tym cyklu? Czy widzisz jeszcze jakieś rozwiązania? Podziel się swoją refleksją
Hurraoptymizm i pozytywne afirmacje – dlaczego paradoksalnie może się to okazać dla nas pułapką?
Wielu psychologów i coachów mówi o lepszej jakości życia – jeśli myślimy pozytywnie. Zgadzam się z tym twierdzeniem i uważam, że pesymizm, negatywny oraz sceptyczny stosunek nie pozwala nam na docenianie małych rzeczy, obniża nastrój oraz stopuje przy potrzebach na wprowadzanie zmian. Jednakże bezkrytyczne myślenie i stosowanie wyłącznie pozytywnych afirmacji nie jest najlepszym rozwiązaniem. Dlaczego?
Hurraoptymizm – pułapka
Powtarzanie sobie w głowie zdań „Jestem najlepszy” albo „To nie stanowi dla mnie problemu” w sytuacji, gdy nie wierzymy w ich treść NIE SPRAWI, ŻE NAGLE UWIERZYMY. Wymuszanie na siłę pozytywnego myślenia, kiedy wcale nie czujemy się dobrze ze sobą i kiedy dręczą nas destrukcyjne myśli – odwraca naszą uwagę od istoty problemu, jakim może być niska samoocena. Warto wówczas zgłębić się w nasze prawdziwe emocje i myśli oraz zrozumieć je, zamiast pod płaszczem pozytywnych zdań udawać, że nic złego się nie dzieje.
Kiedy nie jesteśmy jeszcze gotowi
Gdy czujemy dyskomfort przy wypowiadaniu zdań to znak, że nasz umysł i nasze „ja” się z tym nie zgadza. Nawet nasze ciało pokaże swój protest poprzez choćby grymas twarzy, zmarszczenie brwi. Gdy ktoś powiedział nam przykrą rzecz, a my poczuliśmy się smutni i naszą pozytywną afirmację stanowi zdanie „Nie dotyka mnie to, co on o mnie powiedział, nie obchodzi mnie” – to sprawi, że jeszcze bardziej będziemy smutni, gdyż oszukujemy siebie samych! Warto wówczas zmienić zdanie na „Jest mi przykro, że tak powiedział, ale znam swoją wartość i akceptuję siebie”. Jeśli już mamy stosować hurraoptymizm i pozytywne afirmacje to najlepiej takie, z którymi się zgadzamy i które niosą ze sobą prawdę o nas samych.
A jakie Ty masz zdanie na temat pozytywnych afirmacji? Podziel się w komentarzu!
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady w zakresie swojego zdrowia psychicznego – umów się na konsultację.
Najlepsze ćwiczenia relaksacyjne. Jak radzić sobie ze stresem?
Walka ze stresem jest trudną, złożoną i często długotrwała walką. Pomocne w tym przypadku mogą okazać się ćwiczenia relaksacyjne, wykonywane regularnie (nie tylko w sytuacjach stresowych), a także eliminacja czy próba radzenia sobie z czynnikami wywołującymi stres.
Poniżej przedstawiamy kilka pomocnych metod i ćwiczeń relaksacyjnych, które pomogą obniżyć poziom stresu i przywrócić potrzebny balans.
Ćwiczenia relaksacyjne
Świadomy oddech
To ćwiczenie jest bardzo często praktykowane w sztuce medytacji, w technice mindfulness, czy nawet w szkołach – na lekcjach wychowania fizycznego i muzyki. Rekomendowane bywa również przez fizjoterapeutów.
Terapeutka i nauczycielka mindfulness, Eline Snel mówi, że: “skupienie na oddechu to pierwszy i najważniejszy krok do tego, by świadomie reagować na ciężkie czy stresujące sytuacje”.
Można znaleźć gotowe programy na YouTubie czy w aplikacji Spotify, szczególnie jeśli zaczynasz swoją przygodę z technikami oddechowymi lub masz problem ze skupieniem uwagi.
Przykładowy sposób na ćwiczenia z oddechem
Usiądź lub połóż się wygodnie, zamknij oczy i zacznij świadomie oddychać. Poczuj przepływ powietrza podczas wdechu i wydechu. Możesz położyć rękę na brzuchu lub klatce piersiowej – poczuj ruch ciała podczas oddychania, zaobserwuj co się z nim dzieje. Zaobserwuj także ruch nosa i ust podczas wdechu i wydechu. Staraj się wydłużać każdy z nich coraz bardziej.
Jest to uznana technika relaksacyjna, wykorzystywana przez wielu specjalistów w pracy terpaeutycznej. łączy w sobie kilka elementów: jogę, medytację i autohipnozę. Jej celem jest wyzwolenie reakcji rozluźnienia i koncentracji na sobie. Nie wymaga udziału lub wsparcia innych osób. Wygodnie jest rozpocząć trening z nagraniami lektora, odczytującego polecenia.
Najczęstsza kolejność czynności w treningu Schultza:
Połóż się, zamknij oczy i uspokój oddech. Oddychaj głęboko.
Po kolei rozluźniaj każdą kończynę.
Wywołaj uczucie gorąca w każdej swojej kończynie.
Przenieś to uczucie z kończyn do brzucha i klatki piersiowej.
Pozostań chwilę w tym stanie, aby wczuć się w uczucie odprężenia.
Otwórz oczy i stopniowo „odzyskuj czucie” w ciele.
Medytacja jest metodą znana od tysięcy lat, wykorzystywana w wielu aspektach, metodach czy kulturach. Może być ona także różnorodnie prowadzona czy interpretowana jak np. medytacja Kundalini, Mantra, Zen czy dynamiczna. Na początek zaleca się stosowanie medytacji prowadzonej, czyli z pomocą lektora filmu/nagrania, który prowadzi nas przez kolejne kroki.
Jest to technika, która ma na celu świadome wywołanie pozytywnego, miłego w odbiorze obrazu. Popularną i najłatwiejszą na początek jest wizualizacja bezpiecznego miejsca.
Wizualizacja Bezpiecznego Miejsca
Usiądź lub połóż się wygodnie, znajdź bezpieczną i cichą przestrzeń. Rozluźnij ciało, zwłaszcza ręce, barki, mięśnie twarzy. Wycisz swój umysł. Weź kilka głębokich wdechów i długich wydechów. Zamknij oczy. Przenieś się teraz do własnej oazy spokoju – może to być miejsce wyimaginowane lub znane z realnego świata (na początek zalecane są wizualizacje dotyczące odwiedzanych miejsc, ponieważ lepiej można skupić się na detalach). Zajrzyj myślami do swojego wybranego miejsca. Użyj do tej wizualizacji wszystkich zmysłów. Poczuj zapach, usłysz dźwięki, zobacz kolory, wyobraź sobie dotyk na danej strukturze, posmakuj. Skup się na szczegółach, rozkoszuj się chwilami, pozostań tam tak długo, jak chcesz. Nie ma tutaj ograniczeń, bo działasz wyłącznie ze swoją wyobraźnią. Negatywne myśli, gdy się pojawią, zauważ, ale nie skupiaj się na nich i idź dalej. Oddychaj powoli, spokojnie i głęboko. Ciesz się tą chwilą tylko dla siebie. Regularne trening tej metody pozwolą na szybsze przenoszenie się do bezpiecznej przestrzeni i wielu miejscach, w których znajdziesz się w sytuacji stresowej.
To ćwiczenie wykonuje się na stojąco (na boso) przy zamkniętych oczach. Lekki rozkrok, ugięcie kolan, opuszczenie ramion i rozluźnienie barków. Następnie powoli zaczynamy kołysać ciałem od prawej do lewej, zwiększając zakres ruchu. Stajemy na chwilę i zaczynamy od nowa. Tym razem kołyszemy się jednak od przodu do tyłu, w takiej samej pozycji jak poprzednio. Ćwiczenie ma na celu rozluźnienie napięcia mięśniowego i uspokojenia oddechu.
5-4-3-2-1
Technika ta nie jest typową techniką relaksacyjną, ponieważ jej głównym celem jest uziemienie w rzeczywistości. Często jednak zdarza się, że stres wywołuje w nas niepokój i chaos, a dzięki tej technice możemy powrócić do teraźniejszości, znaleźć swoje zagubione myśli czy podjąć właściwą decyzję. Technika ta wykorzystuje pięć zmysłów, by znaleźć i skupić z powrotem uwagę na “tu i teraz”, z dala od gonitwy stresujących myśli.
5 – Poszukaj 5 rzeczy, które możesz zobaczyć.
Zauważ 5 szczegółów wokół siebie, zobacz ich proporcje, nietypowość, położenie. Nazwij te przedmioty.
4 – Znajdź 4 różne wrażenia dotykowe.
Dotknij i poczuj 4 wrażenia. To może być słońce na skórze czy gryząca metka od bluzki. Skup się na wrażeniach, konsystencji, temperaturze.
3 – Posłuchaj 3 różnych dźwięków.
Wsłuchaj się w otoczenie. Znajdź trzy dźwięki, które możesz wyróżnić. Może to być np. śpiew ptaków, uliczny gwar, skrzypiące drzwi.
2 – Rozważ dwie rzeczy, które możesz poczuć.
Jest to bardziej skomplikowany etap, ale wykonalny. Znajdź przedmioty o intensywnym zapachu (np. perfumy) lub skup się na doznaniu tych bardziej subtelnych. Jeśli poczujesz nieprzyjemny zapach – zauważ go i zalicz w swoim zadaniu. Te doznania nie muszą być przyjemne, najważniejsze jest to, by ich doświadczyć.
1 – Znajdź jedną rzecz do smaku.
Wykonując to ćwiczenie regularnie, możesz zawsze mieć przy sobie jakieś cukierki lub zdrowe przekąski jak np. orzechy, które pomogą Ci dokończyć tę technikę z sukcesem. Jeśli nie masz przy sobie niczego, co możesz posmakować (nada się nawet woda!), wyobraź sobie smak czegoś, co lubisz.
Mamy nadzieję, że któraś (lub kilka!) z wymienionych technik sprawdzi się w Twoim przypadku i zredukuje stres, który towarzyszy danym sytuacjom w Twoim życiu, również tym wywołanym przez Twoją pracę i obowiązki zawodowe (choroby zawodowe). Jeśli chciałbyś/chciałabyś poznać przyczynę swojego stresu i/lub nauczyć się z nim sobie radzić, zapraszam na konsultację.
Najlepsze aplikacje wspomagające rozwój zawodowy i osobisty
W codziennej pracy korzystam z paru aplikacji, które pomagają mi usprawnić działania, zrozumieć myśli i emocje. Swoim klientom również polecam używanie aplikacji , między innymi takich jak Evernote czy Notion, które służą do lepszego robienia notatek i zamieszczania ważnych informacji dla nas i dla innych (istnieje opcja udostępniania).
Aplikacje wspomagające rozwój zawodowy i osobisty
Na ryku istnieje wiele aplikacji, których przydatność jest bardzo wysoka. Ja jednak skupię się tutaj na dwóch, które przetestowałaem sam i/lub z klientami i któe świetnie sprawdzają się w kontekście rozowju osobistego i zawodowego. czasami, gdy mamy zbyt duży wybór, nie wybieramy niczego, więc postanowiłem to trochę uprościć.
Dziennik Potrzeb
Dziennik Potrzeb jest narzędziem opartym na założeniach Porozumienia bez Przemocy (Nonviolent Communication). Rezultatem korzystania z Dziennika będzie refleksja nad własnymi potrzebami i uczuciami, które często blokujemy i tłumimy. Apka polega na tworzeniu „ścieżki kontaktu ze sobą”. Mamy 5 różnych tabelek, które wypełniamy:
Opisywanie sytuacji. Opisujemy co się obecnie dzieje, gdzie jesteśmy, co słyszmy i widzimy.
Zapisywanie swoich myśli w kontekście tej sytuacji.
Identyfikacja odczuć, które pojawiają się w Twoim ciele. Chodzi tutaj o fizyczne odczucia ciała takie jak mdłości, napięcie ciała, pocenie się.
Identyfikacja uczuć. Mamy 6 grup do wyboru i zaznaczamy emocje, jakie w tej chwili odczuwamy. Może to być złość, niechęć, odprężenie.
Identyfikacja swoich potrzeb. Zaznaczamy potrzeby, które są i nie są obecnie zaspokojone.
Muszę przyznać, iż używanie Dziennika pomogło mi i moim klientom lepiej nazwać myśli i uczucia, które odczuwamy w danej chwili. Wytworzyło również wiele refleksji, które prawdopodobnie nie przyszłyby do nas tak łatwo.
Śledzenie Nawyków: Loop
Loop służy budowaniu i monitorowaniu naszych nawyków. Apka jest bardzo prosta w obsłudze, co bardziej zachęca do jej korzystania. Aby dodać nawyk jaki chcemy utrzymywać np. codzienne wypicie dwóch litrów wody wykonujemy następujące kroki:
1. Wybieramy nawyk z kategorii „tak lub nie” bądź z „Mierzalne”, 2. Podajemy nazwę nawyku, 3. Opcjonalnie dajemy zadanie pomocnicze do tego nawyku, 4. Nadajemy kolor, który będzie się wyświetlać przy nazwie nawyku, 5. Ustalamy częstotliwość stosowania tego nawyku, 6. Opcjonalnie możemy dać przypominajkę, która o wybranej przez nas porze będzie się wyświetlać na pasku powiadomień i przypominać o zastosowaniu nawyku
Jeśli zrealizujemy dany rzecz (nawyk) w ciągu dnia – klikamy niebieski ptaszek. Loop zawiera grafiki i statystyki, które pozwalają monitorować czy Twoje nawyki uległy polepszeniu i czy o nich nie zapominasz. Nie jest to rewolucyjna apka, ale przez prostotę obsługi i ciekawe wizualizacje w zdecydowanym stopniu ułatwia monitorowanie nawyków.
A ty jaką aplikację wspomagającą rozwój zawodowy i osobisty lubisz najbardziej?
Jeśli aplikacje wspomagające rozwój zawodowy i osobisty lub inne narzędzie nie przynoszą w Twoim przypadku zadowalających efektów, zapraszam Cię na konsultację, która stanie się początkiem zmian, których być może potrzebujesz.
Jako Konsultant Kariery co jakiś czas korzystam z testów, które wspomagają rozwój zawodowy. Do testów mam ambiwalentne odczucie, gdyż nie są one 100 % wyznacznikiem tego kim dana osoba jest i jakie ma cele w życiu – utożsamianie się z wynikami może wywołać błędne myślenie o nas samych. Test jest tylko narzędziem, które ma nam pomóc rozjaśnić w głowie, a nie stwierdzić kim jesteśmy. Wiem, że moi klienci lubią rozwiązywać testy, a dobrze użyte i omówione potrafią pchnąć proces konsultacji wyraźnie do przodu.
Test Gallupa – czym jest?
Przejdźmy do rzeczy: jednym z najpopularniejszych testów zawodowo – osobowościowych jest Test Gallupa. Test zawiera 177 pytań z ograniczeniem czasowym na każde pytanie (wypełnienie całości zajmuje około 30 minut). Przy każdym pytaniu mamy pięć opcji do zaznaczania: od „zdecydowanie mnie dotyczy” do „zdecydowanie mnie nie dotyczy”. Po ukończeniu testu, użytkownik otrzymuje 2 pliki: raport z ogólnym opisem talentów oraz szczegółowy raport z opisem najmocniejszych talentów. Kwestionariusz zawiera podział na kategorie talentów:
Wykonywanie (Executing)
Wpływanie (Influencing)
Budowanie relacji (Realtionship Building)
Myślenie Strategiczne (Strategic Thinking)
Test Gallupa jest płatnym narzędziem, którego koszt za wymienienie 5 naszych najlepszych talentów wynosi 105 złotych. Jeśli chcemy poznać wszystkie nasze 34 talentów od najmocniej zarysowanych do najsłabiej, wtedy koszt wynosi 315 złotych. Jednakże dla początkujących wyłonienie 5 talentów wystarczy do dalszej pracy.
Co dalej, jeśli już znamy swoje talenty?
Przeanalizuj swoje wyniki. Zastanów się jak możesz ich użyć w codziennych sytuacji oraz w sferze zawodowej. Może to jest właśnie czas na wykorzystanie swoich talentów w innym zawodzie?
Osobiście polecam blog Dominika Juszczyka, który poświęcony jest mocnym stronom, Teście Gallupa i dalszej pracy z jego wynikami.
A Ty wypełniłeś Test Gallupa? Co o nim sądzisz? A może chcesz go omówić na konsultacji ze mną?
Osoby ze schematem zależności i niekompetencji czują, że nie poradzą sobie w życiu, przetrwają tylko przy wparciu innych ludzi. Mają przeświadczenie, że spełnianie podstawowych obowiązków ich przerasta – czują się małym dzieckiem w świecie dorosłych. Są niezdecydowani, boją się zmian i brak im wiary we własne możliwości. Bez pomocy innego dorosłego czują się zagubieni. Boją się straty ludzi, od których są zależni, dlatego dużo czasu poświęcają na znalezienie osób, które byłyby przy nich. Typowe myśli osób z pułapką zależności to „Nie dam sobie rady”, „Co ja zrobię bez tej osoby”.
Skąd się bierze ten schemat zależności i niekompetencji?
Tak jak w poprzednich schematach, źródło leży w dzieciństwie. Schemat zależności może mieć swój początek u dzieci, których rodzice byli nadopiekuńczy bądź niewystarczająco opiekuńczy. Nadopiekuńczy trzymają swoje dzieci pod kluczem i zniechęcają je do samodzielnego myślenia jak i wykonywania czynności, chcą wszystko robić za nich. Z kolei mało opiekuńczy rodzice nie dbają o odpowiednią opiekę i troskę na dziećmi, dlatego te od najmłodszych lat wykonują czynności i podejmują decyzję na poziomie powyżej swojego wieku. Pozornie, u takich dzieci również rozwija się schemat zależności, tylko w późniejszym okresie.
Jak można zaradzić pułapce zależności i niekompetencji?
rozpoznaj sytuacje z dzieciństwa, w których czułeś się zależy. Kto sprzyjał rozwijaniu się twojej zależności? Eksploruj i przypomnij sobie te doświadczenia. Za każdym razem, gdy poczujesz że schemat się aktywizuje w dorosłym życiu, pomyśl jakie zdarzenie z dzieciństwa mogło mieć na to wpływ. Sama wiedza na ten temat jest skutecznym krokiem ku zmianie.
wymień/wypisz zadania, czynności, decyzje z obecnego życia, w których polegasz na innych. Sporządzenie takiej listy pozwoli uzyskać bardziej obiektywny obraz w jakich sytuacjach jesteś zależny.
wypisz wyzwania, zmiany, których unikasz, ponieważ się ich boisz. Mogą to być proste, codzienne czynności, jak i konkretne zadania w pracy. Przeanalizuj sporządzoną listę i zobacz, co może być wspólnym punktem tych czynności.
podejmuj stopniowo nowe zadania i obowiązki samodzielnie. Oszacuj każde zadanie pod kątem trudności od skali 1 do 10 i zacznij od tych najprostszych. Jeśli je wykonasz samodzielnie, zyskasz więcej wiary we własne możliwości, co pozwoli Ci zrobić kolejny krok ku trudniejszym obowiązkom.
Jeśli schemat jest silny i nie potrafisz sobie sam/sama z nim pomóc – rozważ podjęcie terapii. Nie wstydź się prosić o pomoc.
Co myślisz o tym cyklu? Czy widzisz jeszcze jakieś rozwiązania? Podziel się swoją refleksją!
A jeśli ta pułapka może dotyczyć Ciebie lub kogoś z Twojego najbliższego otoczenia – umów się na konsultację.
O esencjaliźmie głośno się zrobiła za sprawą książki „Esencjalista” Grega MacKeowna. Esencjalizm to podejścia do życia, które polega na skupianiu się na jakości, a nie ilości w duchu „Mniej, ale lepiej”. Czyli pracujemy krócej, ale bardziej intensywnie. Inwestujemy swój czas na najważniejszą dla nas rzecz, która ma przynieść pozytywne korzyści. Może to także odnosić się do zachowania bezpieczeństwa i higieny pracy, o czym więcej pisaliśmy tutaj. Takie podejście gwarantuje skupienie się na jednej, bądź dwóch rzeczach z maksymalną uwagą, zamiast rozdrabnianiu się na wiele zadań, które de facto nie przynoszą korzyści, a dodatkowo powodują rozproszenie. Dlatego warto zastanowić się nad zgłębieniem esencjalizmu.
Esencjalizm w pracy – jak osiągnąć balans w życiu zawodowym
Poniżej podaję wskazówki na wprowadzenie esencjalizmu do życia zawodowego:
Ustal piorytet.
Pierwszy krok to ustalanie co jest dla nas najważniejsze w pracy. Co chcemy rozwinąć? Jakie zadanie jest dla nas najważniejsze? Gdy już będziemy wiedzieć co jest dla nas piorytetem, możemy przejść do kolejnego kroku.
Zastanów się na podjęciem zasady Pareto.
Zasada Pareto mówi, że 20% Twoich nakładów i wysiłku odpowiada za 80% osiąganych efektów. MacKeown twierdzi, że powinniśmy skupić naszą uwagę i przekierować działania właśnie na te 20%, a z reszty zrezygnować.
Ogranicz to, co Cię rozprasza.
Często zasypujemy się gradem wielu zadań bądź czujemy, że ciągle jest nam czegoś mało. Esencjalistyczne podejście uczy akceptacji rezygnacji z czegoś oraz uczy dokonywania dobrych dla nas wyborów. Zatrzymaj się i zastanów się, co Cię rozprasza w pracy, co można zoptymalizować, co jest niepotrzebne.
Esencjalizm to świetne podejście, które głównie polega na odpowiadanie przez siebie pytań. Często żyjąc w biegu zapominamy o tym co jest dla nas ważne, a esencjalistyczne podejście skutecznie może nam pomóc o tym przypomnieć.
A Ty co o tym myślisz?
Jeśli chciał/abyś nauczyć się takiego podejścia z czyjąś pomocą, serdecznie zapraszam na konsultacje, podczas której omówimy Twoje cele, potrzeby i możliwości.
Technika uwalniania Hawkinsa – precz z negatywnymi emocjami
Odkryj sposób na uwalnianie negatywnych emocji i odzyskanie spokoju dzięki Technice Uwalniania Hawkinsa.
W dzisiejszym świecie pełnym stresu i napięcia, radzenie sobie z negatywnymi emocjami staje się kluczowym elementem dbania o zdrowie psychiczne. Jedną z rewolucyjnych metod radzenia sobie z negatywnymi emocjami jest Technika Uwalniania opracowana przez Davida R. Hawkinsa.
Jest to prosty, ale niezwykle skuteczny sposób na oczyszczenie umysłu i ciała z trudnych emocji, które mogą blokować nasze samopoczucie i rozwój. Technika ta koncentruje się na akceptacji i uwalnianiu emocji zamiast ich tłumienia, co pozwala na trwałe usunięcie źródeł cierpienia.
Technika Uwalniania Hawkinsa – typowe sposoby radzenia sobie z negatywnymi emocjami
W obliczu negatywnych emocji, takich jak złość, lęk czy smutek, większość z nas stosuje trzy podstawowe techniki radzenia sobie z nimi:
Ucieczka od emocji Ucieczka to strategia, w której unikamy konfrontacji z emocjami poprzez odwracanie uwagi od problemu. Może to przyjmować formę pracoholizmu, nadmiernej konsumpcji rozrywek czy nadużywania alkoholu lub innych substancji. Choć chwilowo wydaje się skuteczna, ucieczka jedynie maskuje emocje, które w końcu wracają z jeszcze większą siłą.
Tłumienie i wypieranie emocji To najczęściej stosowana strategia, która polega na ignorowaniu emocji i odsuwaniu ich na bok. Emocje te jednak nie znikają, a wręcz przeciwnie – zostają stłumione w podświadomości, co może prowadzić do wybuchów złości czy frustracji. Tłumienie emocji kosztuje nas dużo energii i wpływa na nasz poziom stresu.
Wyrażanie uczuć Choć wyrażanie emocji jest zdrowsze niż ich tłumienie, nie rozwiązuje problemu, jeśli nie towarzyszy mu pełna akceptacja. Przerzucanie negatywnych emocji na innych lub na otoczenie może prowadzić do konfliktów i dalszego wzmacniania negatywnych uczuć.
Jak działa Technika Uwalniania Hawkinsa?
Technika Uwalniania polega na świadomym pozwoleniu sobie na przeżycie emocji bez oporu i osądu. Kluczem jest akceptacja tego, co czujemy, bez konieczności walki z tym. Gdy czujemy napływ trudnych emocji, zamiast je tłumić, należy pozwolić im przepływać przez nas.
Kroki w Technice Uwalniania od negatywnych emocji
Zaakceptuj swoje emocje – kiedy czujesz, że ogarniają Cię negatywne uczucia, zaakceptuj ich obecność. Przestań unikać lub tłumić emocje – poczuj je w pełni, bez oceniania siebie.
Obserwuj emocje bez osądzania – po zaakceptowaniu emocji, pozwól im swobodnie przepływać przez Twoje ciało i umysł. Ignoruj myśli, które mogą pojawiać się podczas odczuwania emocji. Skup się na samym uczuciu, nie na myślach, które je wywołują.
Pozwól emocjom się ulotnić – po chwili, gdy już w pełni przeżyjesz emocję, poczujesz, jak napięcie ustępuje. Pozwalanie emocjom przepływać pozwala na ich naturalne uwalnianie, bez walki i przymusu.
Powtarzaj proces, gdy pojawią się trudne emocje – regularne stosowanie Techniki Uwalniania pozwala na lepsze zrozumienie i identyfikację emocji. Im częściej korzystasz z tej techniki, tym łatwiej będzie Ci radzić sobie z trudnymi uczuciami.
Korzyści wynikające ze stosowania Techniki Uwalniania Hawkinsa
Stosowanie Techniki Uwalniania niesie za sobą wiele korzyści:
Zmniejszenie stresu i napięcia – swobodne przeżywanie emocji zamiast ich tłumienia pomaga redukować stres i przeciwdziałać napięciom.
Poprawa kondycji zdrowia psychicznego – uwalnianie emocji prowadzi do większego spokoju wewnętrznego i pozytywnie wpływa na ogólne samopoczucie.
Zwiększenie świadomości emocjonalnej – dzięki tej technice lepiej poznajemy siebie i swoje reakcje emocjonalne, co pozwala na zdrowsze i bardziej świadome relacje z otoczeniem.
Poczucie lekkości i ulgi – uwalnianie emocji sprawia, że czujemy się lżejsi, ponieważ nie nosimy w sobie negatywnego bagażu.
Technika Uwalniania to skuteczne narzędzie, które pomaga odzyskać kontrolę nad swoimi emocjami i poprawić jakość życia. To metoda, która uczy, jak świadomie przeżywać swoje uczucia i jak z nimi pracować, zamiast je tłumić.
Więcej o technice przeczytasz w książce Davida R. Hawkinsa, której lekturę serdecznie Ci polecam! Jeśli natomiast potrzbujesz bardziej indywidualnego wsparcia, zapraszam Cię na konsultację.
Technika Uwalniania, David R. Hawkins, uwalnianie emocji, jak radzić sobie z negatywnymi emocjami, zarządzanie emocjami, zdrowie psychiczne, techniki redukcji stresu, akceptacja emocji.
Koło życia – jak osiągnąć większą harmonię w różnych obszarach życia?
Czasem trudno jest nam ocenić, jak dobrze radzimy sobie w różnych aspektach życia. Koło życia to proste, ale potężne narzędzie, które pozwala zyskać jasny obraz poziomu satysfakcji w kluczowych obszarach.
Dzięki niemu możemy odkryć, które sfery naszego życia wymagają większej uwagi, a które już teraz są dobrze zbalansowane. Koło życia składa się z ośmiudo dziesięciu obszarów, które możemy dostosować do własnych potrzeb. W tym artykule skupimy się na ośmiu kluczowych płaszczyznach, które mają duży wpływ na nasze ogólne samopoczucie.
Co to jest Koło życia?
Koło życia to narzędzie wizualne, które składa się z diagramu podzielonego na różne obszary reprezentujące najważniejsze aspekty życia. Każdy z tych obszarów ocenia się w skali od 1 do 10, gdzie 1 oznacza bardzo niską satysfakcję, a 10 pełne zadowolenie. Możesz narysować koło na kartce papieru lub użyć narzędzia online, aby zobaczyć, jak dobrze prosperujesz w poszczególnych obszarach.
8 kluczowych obszarów Koła życia
Oto przykładowe obszary, które często wybiera się do oceny w Kole życia:
Kariera – Twoje zadowolenie z pracy, rozwój zawodowy i satysfakcja z kariery.
Rozwój osobisty – jak oceniasz swój postęp w nauce, rozwój umiejętności i samorozwój?
Zdrowie – poziom zdrowia fizycznego i psychicznego oraz dbanie o formę.
Finanse – sytuacja finansowa, oszczędności i poczucie bezpieczeństwa finansowego.
Rozrywka i rekreacja – jak oceniasz ilość czasu poświęcaną na relaks, hobby i przyjemności?
Związki partnerskie – Twoja satysfakcja z relacji romantycznych i związków.
Rodzina i przyjaciele – jakość relacji z rodziną i przyjaciółmi.
Środowisko i otoczenie – zadowolenie z miejsca zamieszkania, relacje z sąsiadami i atmosfery w pracy.
Jak korzystać z Koła życia?
Oceń satysfakcję z każdej płaszczyzny – zastanów się nad każdym obszarem i przyznaj mu ocenę od 1 do 10. Daj sobie chwilę na refleksję, aby każda ocena była jak najbardziej szczera.
Zanalizuj swoje wyniki – po oznaczeniu wyników przyjrzyj się całemu kołu. Czy widzisz jakieś obszary, które są szczególnie zaniedbane? Może niektóre płaszczyzny są bardzo niskie, podczas gdy inne osiągają wysokie wyniki? Spójrz na to całościowo i zastanów się, co jest dla Ciebie najważniejsze do poprawy.
Wnioski i działania – na podstawie analizy Koła Życia możesz określić, jakie obszary wymagają więcej uwagi, aby osiągnąć większą harmonię. Pomyśl o krokach, które możesz podjąć, aby poprawić wyniki w słabszych sferach.
Jakie korzyści płyną z korzystania z Koła życia?
Świadomość równowagi życiowej – Koło życia pomaga dostrzec, jak harmonijnie rozwijają się różne aspekty życia. Zwiększona świadomość pozwala lepiej zrozumieć, które obszary wymagają więcej uwagi.
Lepsza organizacja czasu – widząc, gdzie brakuje Ci satysfakcji, możesz lepiej zorganizować czas i zasoby, aby skupić się na tym, co naprawdę potrzebujesz poprawić.
Wzrost motywacji – jasne zobrazowanie swojego życia w formie Koła życia może być potężnym bodźcem do wprowadzania zmian. Często jesteśmy bardziej zmotywowani, gdy mamy przed sobą widoczny plan działań.
Balans pomiędzy różnymi sferami życia – poprawa wyników w zaniedbanych obszarach może przyczynić się do osiągnięcia większego poczucia spełnienia i szczęścia.
Koło życia to proste, ale skuteczne narzędzie, które pozwala spojrzeć na nasze życie z nowej perspektywy. Niezależnie od tego, czy chcesz poprawić jakość swoich relacji, czy też lepiej zrozumieć, jakie cele zawodowe warto realizować. Koło życia pomoże Ci określić, gdzie powinieneś skierować swoje wysiłki. Spróbuj przeprowadzić to ćwiczenie i sprawdź, jakie obszary wymagają Twojej uwagi, a może zaskoczysz się, jak szybko zauważysz pozytywne zmiany.
A co Ty sądzisz o Kole życia? Czy kiedykolwiek próbowałeś/aś tego ćwiczenia? Pełną definicję znajdziesz tutaj. Jeśli masz pytania lub potrzebujesz wsparcia w osiąganiu harmonii w życiu, odwiedź konsultantkariery.pl.
Jak rozpoznać objawy przepracowania i jak sobie z nim radzić?
Praca to ważna część naszego życia. Dzięki niej spełniamy nasze ambicje, rozwijamy się i zarabiamy na życie. Jednak w tym natłoku obowiązków łatwo można przekroczyć granicę zdrowej równowagi między pracą a odpoczynkiem. Czy wiesz, jak rozpoznać pierwsze objawy przepracowania?
Objawy przepracowania
mogą być fizyczne i psychiczne. Należą do nich:
▪ Nawracające bóle głowy, często spowodowane stresem i brakiem odpoczynku, ▪ Osłabiona odporność, co sprawia, że jesteśmy bardziej podatni na infekcje, ▪ Przemęczenie, które może powodować brak motywacji i spadek wydajności, ▪ Bezsenność, będąca wynikiem nieumiejętności „wyłączenia się” po pracy, ▪ Nerwowość i wybuchy gniewu, które mogą pogarszać relacje z innymi.
Te objawy to sygnały alarmowe, które mogą wskazywać na to, że jesteś przepracowany. Wiele osób choć raz w życiu doświadczyło tego stanu, ale nie zawsze wiedzą, jak sobie z nim poradzić. Na szczęście istnieją skuteczne sposoby na odzyskanie równowagi i zapobieganie wypaleniu zawodowemu.
Objawy przepracowania – Jak radzić sobie z nimi radzić?
Odpoczynek to podstawa Choć brzmi to oczywiste, wiele osób nie przykłada wystarczającej wagi do regularnego odpoczynku. Dbaj o sen – zarówno ilość, jak i jakość snu są kluczowe dla regeneracji organizmu. Pamiętaj o przerwach w ciągu dnia – nawet krótkie przerwy na kawę mogą poprawić Twoją koncentrację i produktywność.
Świadomy odpoczynek W trakcie przerw od pracy zrezygnuj z przeglądania mediów społecznościowych. Zamiast tego skup się na prostych technikach relaksacyjnych (np. technika uwalniania Hawkinsa) czy kilka minut stretchingu (przykład). Tego typu aktywności pomagają szybciej naładować akumulatory i wrócić do pracy z nową energią.
Dzień bez pracy Work-life balance jest kluczowy w zapobieganiu przepracowaniu. Zadbaj o to, aby przynajmniej raz w tygodniu całkowicie oderwać się od pracy. Poświęć ten dzień na to, co naprawdę sprawia Ci przyjemność – czy to będzie spacer, czytanie książki czy spotkanie z bliskimi.
Dbanie o ciało Regularne posiłki i odpowiednie nawodnienie są istotne dla zachowania energii i koncentracji. Przypomnij sobie, ile razy zignorowałeś sygnały swojego ciała, bo byłeś zbyt zajęty? Warto zadbać o zdrową dietę, która dostarcza niezbędnych składników odżywczych, aby organizm mógł lepiej się regenerować.
Skutki długotrwałego przepracowania
Nieprzeciwdziałanie objawom przepracowania może prowadzić do poważnych konsekwencji. Jednym z najgroźniejszych efektów jest wypalenie zawodowe (ang. burnout), które negatywnie wpływa na Twoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Długotrwały stres, wynikający z nadmiaru obowiązków, może prowadzić do depresji, stanów lękowych, a nawet chorób serca.
Dlatego tak ważne jest, aby regularnie analizować swoje samopoczucie i wprowadzać nawyki wspomagające zdrową równowagę między pracą a życiem prywatnym.
A czy Ty czujesz, że przepracowanie wpływa na Twoje życie? Jakie masz sposoby na regenerację? Podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzach!
Jeśli chciałbyś otrzymać dodatkowe wskazówki dotyczące zarządzania stresem w pracy lub planowania kariery, zapraszam na indywidualną konsultację, na której postaramy się rozwiązać każdy problem. A jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat pracy biurowej od strony czynników szkodliwych i uciążliwym, zapraszamy do tego artykułu.
