SERIA Najczęstsze pułapki psychologiczne – skazanie na niepowodzenie

Kolejny post z cyklu najczęstszych pułapek psychologicznych. Dziś przyjrzymy się zjawisku, jakim jest skazanie na niepowodzenie.

Cykl inspirowany jest książką Jeffreya E. Younga i Janet S. Klosko „Program zmiany sposobu życia. Uwalnianie się z pułapek psychologicznych.„

Osoby posiadające schemat skazania na niepowodzenie mają niskie poczucie własnej wartości, postrzegają własny poziom osiągnięć za niższy niż ich potencjał. Nieważne jak wiele sukcesów mają na koncie, przez większość czasu postrzegają siebie jako chodzące porażki. Unikają zmian i nowych wyzwań, gdyż już na starcie stopują siebie i widzą zbliżające się niepowodzenie. Osoby te wyolbrzymiają małe porażki i minimalizują większe sukcesy. Sabotują siebie i swoje działania, nie wierząc we własne możliwości.

Skąd się bierze schemat: skazanie na niepowodzenie?

Źródła tego schematu leżą w doświadczeniach niepowodzenia i porażek w okresie dzieciństwa. Osoby z pułapką niepowodzenia mogły mieć rodzica, który krytykował ich jako dziecko i nie doceniał osiągnięć dziecka. Inną sytuacją jest, kiedy rodzic osiągnął duży sukces, co spowodowało u dziecka brak wiary w siebie i zaprzestanie podejmowania działań, które pomogłyby rozwinąć skrzydła. Innym powodem występowania schematu są sytuacje, kiedy dziecko jest słabsze w nauce czy w sporcie od swoich rówieśników, co również spowodowało spadek pewności i chęci zmian.

skazanie na niepowodzenie, niska wiara we własne mozliwości

Jak można temu zaradzić?

– spróbuj ocenić obiektywnie, czy Twoje odczucia porażki są trafne

W większości przypadków możesz znaleźć realne dowody, ale w części przypadków Twoje postrzegania mogą być nieadekwatne.

– przypomnij sobie sytuacje z dzieciństwa, gdy byłeś krytykowany i wyśmiewany

Prawdopodobnie kiedy w obecnym życiu zdarzy się coś, co aktywuje Twój schemat, będzie to połączone z konkretną sytuacją z dzieciństwa. Twoje wyobrażenia na temat tamtych sytuacji pomogą Ci zrozumieć i przezwyciężyć schemat.

– doceń swoje umiejętności i osiągnięcia w sferze zawodowej

Zrób przegląd tego, co osiągnąłeś w każdej dziedzinie, w której uwypukla się Twój talent i wypisz to. Codziennie przeglądanie takiej listy przypomni Ci o swoim potencjale.

– spróbuj rozpoznać wzorzec własnych niepowodzeń.

Czy od początku odnosiłeś porażki? Czy może w konkretnym obszarze życia? Jak Twoi rodzice reagowali na Twoje sukcesy i niepowodzenia? Najpewniej Twój wzór sprowadza się do unikania zmian ze strachu przed porażką.

Jeśli schemat jest silny i nie potrafisz sobie sam/sama z nim pomóc -rozważ podjęcie terapii. Nie wstydź się prosić o pomoc. możesz ją również uzyskać u mnie.

Co myślisz o tym cyklu? Czy widzisz jeszcze jakieś rozwiązania? Podziel się swoją refleksją w komentarzu!

SERIA Najczęstsze pułapki psychologiczne – hiperkrytycyzm

Cykl inspirowany jest książką Jeffreya E. Younga i Janet S. Klosko „Program zmiany sposobu życia. Uwalnianie się z pułapek psychologicznych.” Dziś wyjaśnimy zjawisko i przyczyny, które składają się na hiperkrytycyzm.

Hiperkrytycyzm – czym jest i jak się objawia?

Osoby z tym schematem bardzo często odczuwają presję, którą nakładają na siebie. Chcą być najlepsze we wszystkich obszarach życia. Zazwyczaj takie osoby rzeczywiście osiągają sukcesy, ale ich nie zauważają i nie doceniają.

Dla nich w życiu liczą się jedynie osiągnięcia i sukcesy z życia zewnętrznego. Nie robią sobie przerw, nie lubią odpoczywać, wszystkie aktywności traktują jako wyzwanie do bycia jeszcze lepszym. Dlatego ciągle czują się sfrustrowani, że nie są w czymś perfekcyjni i wywołują na sobie jeszcze większą presję.

Osoby te doznają fizycznych symptomów odczuwania stresu takich jak bóle brzucha, głowy, bezsenność, ataki paniki, arytmia serca.

Skąd się bierze ten schemat: hiperkrytycyzm?

Źródła tego schematu mają swoje podłoże w dzieciństwie. W dużej ilości przypadków rodzice zawstydzali swoje dziecko i je krytykowali, jeśli nie udało mu się spełnić oczekiwań. Miłość rodziców mogła być warunkowa i zależna od spełnienia wytyczonych standardów. Dziecko rozwijało więc swój schemat w atmosferze niskiego poczucia wartości i odczuwania porażki na każdym kroku.

Jak można zaradzić pułapce?

Poznaj źródło swojego schematu

Przypomnij sobie sytuacje z dzieciństwa, który aktywizowały ten schemat.

Wypisz obszary swojego życia, w których szczególnie dbasz o najwyższe standardy i w których jesteś bardzo krytyczny wobec siebie

Przykładowo, może to być obszar pracy, komfortu, dbania o czystość. Właśnie w tych sferach odczuwasz bardzo dużą presję na robienie rzeczy perfekcyjnie.

Spróbuj policzyć czas, który poświęcasz na bycie perfekcyjnym w wybranym obszarze życia

Sporządź grafik, w którym będziesz przydzielać czas na wykonanie konkretnej rzeczy. Nie przedłużaj czasu i naucz się zadowalać efektami swojej pracy, zamiast ciągle doszukiwać poprawek, by coś nieustannie ulepszać.

Wyobraź sobie jak wyglądałoby Twoje życie, gdybyś nie stosował hiperkrytycyzmu w obszarach powyżej podanych

Zastanów co by się stało, gdybyś trochę odpuścił? Może usilne bycie perfekcyjnym na drugie dno i są konkretne powody, dla których starasz się być najlepszy jak się da?

Jeśli hiperkrytycyzm jest u Ciebie silny i nie potrafisz sobie sam/sama z nim pomóc – rozważ podjęcie terapii. Nie wstydź się prosić o pomoc.

Co myślisz o tym cyklu najczęstszych pułapek psychologicznych? Czy widzisz jeszcze jakieś rozwiązania? Podziel się swoją refleksją w komentarzu! Więcej artykułów z tego cyklu znajdziesz na naszym blogu.